Η Αναστάσιμη Δύναμη και η Παρουσία του Αναστημένου Χριστού

«Ανέστη Χριστός ―ανέστη!― και ζωή πολιτεύεται». Η φράση αυτή επαναλαμβάνεται συνεχώς στις εκκλησίες, κατέχοντας μία βαθιά spiritual σημασία για τους πιστούς. Γιατί, όμως, επαναλαμβάνουμε το “Χριστός ανέστη!” τόσες πολλές φορές; Η απάντηση δεν έχει να κάνει μόνο με την πίστη μας, αλλά με την πίστη και την αποφασιστικότητα που δημοσιοποιούν οι πιστοί για να επιβεβαιώσουν την αλήθεια της Ανάστασης.

Διαχρονικά, η Εκκλησία έχει βιώσει 2.000 χρόνια εξωτερικών διωγμών και εσωτερικών προκλήσεων, πάντοτε ενωμένη με τον Χριστό και ενδυναμωμένη από το Άγιο Πνεύμα. Με αυτόν τον τρόπο, επιβεβαιώνει την αναστάσιμη δόξα της μοναχικής Σταύρωσης και της θείας κλήσης να παραμείνει πιστή σ’ αυτή την κληρονομιά. Αυτή η πορεία της Εκκλησίας αποδεικνύει ότι είναι πράγματι σώμα Χριστού, εμπνεόμενη από το Άγιο Πνεύμα και ενωμένη με τα χάλκινα βάθη της εθελοσταυρώσεως.

Η αναστάσιμη ζωή της Εκκλησίας είναι συνεχώς παρούσα και φανερώνεται μέσα από τα άγια λείψανα, τις άγιες εικόνες, την αγιασμένη ζωή και τις θυσιές των αγίων. Αυτά όλα αποτελούν σιωπηλά κηρύγματα της Αναστάσεως και εκφράζουν την πίστη και την ελπίδα των πιστών. Ο Χριστός δεν σταυρώθηκε για τον εαυτό Του, αλλά για εμάς, δείχνοντας ότι η αληθινή ζωή αναβλύζει από τη θεία ταπείνωση και τη φιλανθρωπία Του.

Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι η Ανάσταση δεν είναι απλώς ένα γεγονός, αλλά μια πρόσκληση για γεμάτη κοινωνία με τον Χριστό. Το πρωτοκήρυγμα της Εκκλησίας είναι σαφές: ο Χριστός εκπληρώνει όλες τις προφητείες, είναι ο Υιός του Θεού, σταυρώθηκε για εμάς και αναστήθηκε με τη δική Του θέληση. Αυτή είναι η μοναδική πηγή σωτηρίας για όλους μας.

Κατά την προετοιμασία τους, οι Απόστολοι έζησαν τη διαδικασία της καθάρσεως, βιώνοντας την διδασκαλία και την παρουσία του Κυρίου, κάτι που τους διευκόλυνε να διαδώσουν τη δύναμη του Αναστάντος Χριστού. Αυτή η προετοιμασία ήταν αναγκαία, ώστε να ενισχύσουν την πίστη τους και να αντέξουν τις δοκιμασίες που ακολούθησαν. Στη διάρκεια των τριών ετών του Κυρίου μαζί τους, διδάσκονταν όχι μόνο για την καθαρότητα της καρδιάς αλλά και για τη δυνατή θρησκευτική τους σύνδεση με τον Θεό.

Σε αυτή τη διαδρομή, οι Μαθητές, μέσα από τις δικές τους αδυναμίες και πειρασμούς, βρέθηκαν να αναζητούν τη θεωρία του Αναστάντος. Ο Θωμάς, συγκεκριμένα, επιθυμούσε να ζήσει την εμπειρία της Ανάστασης, αγωνιζόμενος να συναντήσει προσωπικά τον Κύριο. Η ανάγκη του να αγγίξει τον Αναστημένο Χριστό υπογραμμίζει την επιθυμία να βιώσει τη θεία σύνδεση και την αποκάλυψη που προέρχεται από την ευχή και την πίστη.

Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα (κατά Ιωάννην, 20:19-31) μας φέρνει με μια μεγάλη ευθύνη να αντικρίζουμε τον Αναστάντα Χριστό. Ο αναστημένος Κύριος εμφανίζεται στους Μαθητές, όχι ως ένας απλός δάσκαλος, αλλά ως η ζωντανή παρουσία του Θεού που προσφέρει την ειρήνη και τη σωτηρία. Η ουσία αυτής της παρουσίας φέρνει τους Μαθητές κοντά στον Θεό, επιτρέποντάς τους να γίνουν μάρτυρες του θαύματος της Ανάστασης με τη δική τους ζωή και τη δική τους μαρτυρία.

Ωστόσο, στην σύγχρονη εποχή, συναντάμε τη φαινομενική αδιαφορία και την τεχνητή πίστη. Ο κόσμος επιδιώκει την αθανασία και την τελειότητα μέσω της τεχνολογίας, αγνοώντας τη θεία αλήθεια και την ιδανική ζωή που προσφέρει ο Χριστός. Αυτή η τάση, η οποία μπορεί να φαντάζει ελκυστική, είναι στην ουσία μια απομάκρυνση από τη ζωοποιό δύναμη του Θεού.

Τελικά, η ευθύνη μας είναι μεγάλη. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε ανθρώπους που να είναι πιστοί μάρτυρες της Αναστάσεως, άτομα που θα ζουν τη ζωή τους τόσο πνευματικά όσο και σωματικά, αναδεικνύοντας την πραγματική γνώση του Χριστού στις ζωές τους. Η αλήθεια του Ευαγγελίου αναζητά να βρει έδαφος στους ανθρώπους και να κρατήσει τη φλόγα της Ανάστασης ζωντανή, με τη διασφάλιση ότι η Εκκλησία δεν θα γίνεται όργανο θρησκευτικής υποκρισίας, αλλά παράδειγμα πίστης και αγάπης.

Αυτό είναι το ζητούμενο: να γίνουμε όλοι μέχρι το τέλος πιστοί εξέχειροι του Αναστάντος Χριστού, μοιράζοντας το φως Του σε έναν κόσμο που περνά μέσα από τις σκιές της αμφιβολίας και της απογοήτευσης. Το φως του Χριστού είναι η ελπίδα που μπορεί να αλλάξει την κατεύθυνση της ανθρώπινης ιστορίας, καθώς προσφέρει μία αληθινή κοινωνία με τον Θεό.

†Ο Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως & Πολυκάστρου

Δημήτριος