Οι ανάγκες της αγοράς είναι τόσο πιεστικές ώστε παρά τα παιχνίδια όσων θέλουν να συμπιέσουν τις τιμές παραγωγού, οι εν λόγω τιμές τις τελευταίες εβδομάδες πήραν την ανιούσα. Στο περίφημο Χρηματιστήριο της Φότζια οι τιμές στο σκληρό κινούνται στα ανώτατα επίπεδα των 300 και λίγο πριν τα 400 ευρώ τον τόνο. Διαγωνισμοί σε χώρες όπως την Τυνησία δείχνουν την τιμή να κυμαίνεται περί τα 390 ευρώ τον τόνο, ενώ και το σιτάρι του Καναδά το οποίο αποτελούσε την ελπίδα όσων ήθελαν τις τιμές συμπιεσμένες, κινείται σε τιμές παρόμοιες.
Σε επίρρωση όλων των ανωτέρω και προς γνώσιν όσων – και είναι η μεγάλη πλειοψηφία- κρατούν τα στάρια τους σε αποθήκες είτε παρέδωσαν σε μεσίτες με το σύστημα των ανοιχτών τιμών, ήρθε ο διαγωνισμός τον οποίο διενήργησε η Ένωση Συνεταιρισμών Ορεστιάδος για την πώληση 25.000 τόνων σκληρού σίτου, τους οποίους συγκέντρωσε για λογαριασμό των εκεί παραγωγών.
Το αποτέλεσμα του διαγωνισμού περιγράφει ο πρόεδρος του συνεταιρισμού κ. Λάμπης Κουμπρίδης ως εξής:
Για το σκληρό σιτάρι προχωρήσαμε σε συμφωνία με τους Μύλους Σόγιας για πώληση 25.000 τόνων στην τιμή των 367 ευρώ ο τόνος. Ο παραγωγός θα πάρει τιμή στα 345 ευρώ ο τόνος (34,5 λεπτά το κιλό).
Για το μαλακό σιτάρι προχωρήσαμε σε συμφωνία με τον Μάρκου για πώληση 4.000 τόνων στην τιμή των 210,5 ευρώ ο τόνος. Ο παραγωγός θα πάρει τιμή στα 195 ευρώ ο τόνος (19,5 λεπτά το κιλό)».
«Ξεκινήσαμε με δύσκολες συνθήκες και με κακούς οιωνούς, με τις προτεινόμενες αρχικά τιμές σιταριού να ανέρχονται στα 0,23 – 0,24 – 0,25 λεπτά/κιλό. Ωστόσο, τα δεδομένα άλλαξαν και ο δείκτης στη Φότζια την περασμένη βδομάδα, μας έδωσε τη δυνατότητα να μιλάμε για καλύτερες τιμές στην πράξη.
Επιπλέον, οι συνάδελφοί μας στον Πλατύκαμπο, έκαναν ένα σημαντικό βήμα με την πώληση των ποσοτήτων και την τιμή να διαμορφώνεται στα 320 ευρώ/τόνο (0,32 λεπτά/κιλό).
Προφανώς και όλα τα ανωτέρω υπόκεινται σε διαβαθμίσεις ανάλογα με την ποιότητα του σταριού. Ωστόσο σε κάθε περίπτωση οι τιμές δεν μπορούν να αφίστανται σημαντικά από τα επίπεδα που ορίζουν μεγάλες συνεταιριστικές οργανώσεις της χώρας.
Και με την ευκαιρία ας επισημάνουμε το μεγάλο έλλειμμα που άφησε στην αγορά σίτου η έξοδος από αυτήν της Ένωσης Συνεταιρισμών Κιλκίς. Ακόμα και στις χειρότερες στιγμές της αποτελούσε ένα ανάχωμα στις ορέξεις μιας ασύδοτης αγοράς. Συγκέντρωνε χιλιάδες τόνους και πουλούσε πάντα σε τιμές που εξασφάλιζαν το συμφέρον των παραγωγών. Ακόμα κι όσων δεν την εμπιστεύονταν τα στάρια τους αφού διαμόρφωνε συνολικά τις τιμές κι ήταν ένας από τους ισχυρότερους παίκτες πανελληνίως.
Ας όψονται όμως ανίκανοι δήθεν συνεταιριστές που έπαιξαν στις πλάτες της και η αδιαφορία των ίδιων των παραγωγών μελών της που δεν την προστάτευσαν από τη δράση των εν λόγω ανίκανων. Τους οποίους επιβράβευαν με την ψήφο τους μέχρι που η ζημιογόνα δράση οδήγησε στο λουκέτο.
Και έκτοτε εμφανίστηκε στην αγορά σίτου το παγκόσμιας πρωτοτυπίας και άκρως δυσφημιστικό για την ηθική της ελεύθερης αγοράς σύστημα των ανοιχτών τιμών